Nederland Zingt vers 5

Zaterdag 23 september 2017


Wat een geweldige uitzending was dat vanavond weer van Nederland Zingt.
Allemaal van die heerlijke Johannes de Heer-liederen. Je begrijpt dat mijn avond niet meer stuk kan. Ze kwamen allemaal voorbij, inclusief de ruisende wolken en de glazen zee. Nu hoop ik maar dat morgenochtend het hijgend hert nog even komt uitblazen, want dan kan ik er de hele week weer tegen. 
Maar dit even terzijde.Word ik van de week opgebeld door een goede kennis uit Valkenburg, die me vraagt toch vooral een beetje rekening te houden met de gevoelens van sommige mensen. 
Hoe hij heet, doet er niet toe. We zullen hem gemakshalve maar even Jan noemen en zijn vrouw Marie.  Dat zijn makkelijke en veel voorkomende namen. Over een jaar of dertig zullen dat wel Ahmed en Fatima  of zo zijn, maar dat zal ik vast geen last meer van hebben.

Zo zie je maar weer, 'elk  nadeel heb z’n voordeel'.

Goed, mocht ik nog bepaalde noten op mijn zang hebben, dan zal ik in het vervolg mij richten tot Jan.

Welnu Jan, ik heb al eerder gezegd dat het niet mijn bedoeling is iemand te kwetsen. Misschien steek ik zo nu en dan ergens de draak mee, maar dan steek ik vooral de draak met mijzelf en mijn gevoelens.

Hoe het mogelijk was dat ik het ooit ook presteerde om een drie voor rekenen te oogsten?

Nou, dat was in het rampjaar 1950/1951.

Je moet weten dat er toen ook een schreeuwend tekort aan schoolmeesters was, net als nu. Nou ja, ik bedoel natuurlijk dat er nu een schreeuwend tekort is aan docenten voor het basisonderwijs die hun opleiding hebben genoten aan een pedagogische academie, aan een university of applied sciences. Ja, daar zeg je U tegen. 

 

Maar je had toen nog geen academies waar je pedagogiek kon studeren. Destijds werden de schoolmeesters en -juffen opgeleid aan een kweekschool voor onderwijzers.

1958 Christelijke Kweekschool Leiden

Goed, nadat ik me een aantal jaren flink had uitgesloofd en op zo'n ouderwetse manier binnen het onderwijssysteem omhoog was gekrabbeld, mocht ik me ook 'tutor at a university of applied sciences' noemen.

Ja, dat moet vooral in het Engels.
Zo nu en dan moesten we, dus ik ook,  in het Engels les geven.

Nou spreek ik een aardig mondje Engels (denk ik),  maar ik heb wel eens peentjes gezweten en me gruwelijk gegeneerd als ik weer tekort schoot om een lastig onderwerp in het Engels te verduidelijken of mijzelf op een grammaticale fout betrapte. Soms luisterde ik wel eens naar de colleges (let op: colleges en niet zo maar lessen) van mijn collega's die blijkbaar niet gehinderd werden door enige kennis en in het meest ellendige steenkolenengels er vrolijk op los kletsten. Ik voelde me dan steeds een stuk rustiger en dacht gewoon: Het kan nog erger.
Je vroeg me ook waarom ik me soms zo gruwelijk kan ergeren aan dat EO-programma Nederland Zingt.
Nou, onder andere vanwege dat verdomde Engels bijvoorbeeld. Wat dacht je hiervan:

Women in Worship
The Martin Mans Formation

Grace Ladies Choir

The Young Ladies Choir

Burning Candles

Celebrate

Living Lord Singers

In Christ United

Living Water
Centre Gospel Choir

The Choir Company

Dutch Vocal Group
Choral Voices
Centre Gospel Choir
Living Words
At Once

En zo kan ik nog wel een poosje doorgaan. Iedere week een nieuwe.
Het lijkt waarachtig wel of hun moers taal iets onheiligs is en ze er zich voor schamen. Ik word daar zo godverdomd chagrijnig van. Wat zeg je? Mag ik niet zo vloeken?



Nou, dat zal ik  !#$@¥ɸ!  zelf wel uitmaken. Ik heb pas naar Youp van ’t Hek gekeken, dus ik heb mijn kennis op dat terrein weer aardig opgefrist.

Ja, ik weet best dat Living Words nog niet is opgetreden in het programma Nederland Zingt, maar dat komt ongetwijfeld nog wel. Vanavond hadden ze trouwens geen tijd want ze moesten optreden in de kerk. 't Was wel een beetje jammer dat ene Van der Nagel zo nodig vandaag moest vieren dat hij 50 jaar getrouwd was, want daardoor liepen ze wel wat bezoekers mis. Had dat stel nu niet gewoon de 19e dat feest kunnen geven, dat was toch hun trouwdag?  Maar ja, dat soort houdt met niemand rekening.

Maar nu dan die 3 voor rekenen.

In dat rampjaar 1950/1951 kwam ik bij meester Berghout in de klas. Ja, bij kale Niekie. Groter hufter dan die heb ik nooit meegemaakt. Het schooljaar begon toen nog in april en die pedagoog heeft me wat een buikpijn bezorgd.
Meerdere keren in dat jaar was ik dan ook ziek – schoolziek. Ik wendde hoofdpijn, buikpijn of verkoudheid voor en slaagde daar blijkbaar goed in want van moeder moest ik dan maar in bed blijven. Een keer moest zelfs de dokter komen. Nou, moeder Geert liet niet voor niets de dokter komen. 

Huisarts J. Bergman
1920-1987

De dokter bellen? 

Zeg, wat denk je wel. We leven 1950. Het aantal huizen met een telefoon was nog maar zeer beperkt. Om te bellen ging bij ons de hele buurt naar Kees Meurs. Dat kostte dan een dubbeltje. Voor een dubbeltje kon je ook een bokking kopen, dus als het even kon werd je op een oude fiets naar de Molentuinweg gestuurd om te vragen of de dokter kon komen.

Winkel en woonhuis van C. Meurs aan de Castelweg.
Telefoonnr.  01718-2671

Ja, de huisarts was toen nog een huis-arts, die aan huis kwam. Moet je nou eens om komen! Dokter Bergman schreef dan een hoestdrankje voor, dat opgehaald moest worden bij Janssen in de Middenweg.

Dokter Hueting uit Katwijk had ook veel patiënten in Valkenburg. Zij konden ook in de Middenweg hun drankje halen, maar dan bij Chris Gravekamp op nr. 5. 
Christiaan Gravekamp was van beroep tabletteur, d.w.z. dat hij pillen maakte bij de Chemische Industrie Katwijk en dus werd hij daarom op het dorp De Pillendraaier genoemd. 

       In het tweede huis links woonde Janssen.                      In het eerste huis rechts woonde Gravekamp.

Chris Gravekamp (1895-1980) en zijn vrouw Marie Wineke  (1890-1973) 

Maar dat ik met die voorgewende ziekte in feite de boel bedroog, drukte toch wel zwaar op me. Dat kon Onze Lieve Heer onmogelijk door de vingers zien. Als ik mijn ogen stijf dichtkneep zag ik allemaal sterretjes. Dat waren natuurlijk al mijn zonden, ontelbaar!  Vlak voor de kerstvakantie had ik een kwartje gepikt uit moeders portemonnee om daarvoor bij Jakebol toffees te kopen. 

Links werkplaats en woonhuis van Wim Oosterlee
Rechts winkel en woonhuis van Jacob Bol

En nog niet zo lang geleden had ik samen met Bernard Wiersma en Henk Teljeur een hoop paardenstront in de winkel van Maus de Vries gegooid.  

Ca. 1958 Maus de Vries 

Ja, die paardenstront was natuurlijk van die pony van Kees Ouwersloot. Kees liet dat beest altijd schijten vlak voor de winkel van Maus de Vries. 

De pony van Ouwersloot voor het huis van Joh. Imthorn (Hannes de Baan)

Kees Ouwersloot en zijn moeder
   C.A. Ouwersloot (1928-1985)                Grietje Kroon (1888-1974)

De pony van Ouwersloot voor de winkel van Maus de Vries

Dat liegen, stelen, mensen pesten en vloeken was toch alles bij elkaar wel erg zondig. 

Maar OLH kon toch onmogelijk zo streng zijn als die onrechtvaardige etterbak van een Berghout? Bovendien was er toch ook nog die mooie psalm 130. 

Maar neen, daar is vergeving 
Altijd bij U geweest; 
Dies wordt Gij, Heer, met beving 
Recht kinderlijk gevreesd.

Misschien zou het wel goed zijn als ik mijn handen nog eens zou vouwen:

.... schoon mijn zonden vele zijn,
maak om Jezus' wil mij rein.

Dat schoon was natuurlijk wel een beetje raar. Schone zonden? Zonden zijn toch vuil en zwart? Zou ik me misschien vergissen?
Nog maar eens opnieuw beginnen:

Ik ga slapen, ik ben moe,

'k sluit mijn beide oogjes toe,

Heere houd ook deze nacht,

over mij getrouw de wacht.

't Boze dat ik heb gedaan,

zie het Heere toch niet aan,

schoon mijn zonden vele zijn,

maak om Jezus wil mij rein.

Amen

Op- en aanmerkingen zie ik gaarne tegemoet.
Gebruik daarvoor het contactformulier rechts boven of vul het formulier hieronder in.
(Kies in de keuzelijst NAAM/URL  -  URL invullen is niet nodig.)

 Uw gal kunt u natuurlijk ook op Facebook spuwen; ik heb een aardige olifantshuid gekregen.